D`r man van d`r Sjummel deel I

Mira en Kloas

Iech wil uuch dismoal ins nit de woarheet vertselle, mer uuch zaachens neume en wie uur allenäu weest, de zaachens en dinger zunt d`r jruetse faind van de woarheet.

`t Woar engs oktober, aavangs november wie `t Mira aan ziene Kloas zaat: „iech jun diech mer werm ins `t jód kleed wèsje en bujele en d`r sjpitse hód van d`r zölder hoale en aafsjtubbe, den binnekóts móts te werm noa `t Hollendsj joa um de kinger tse besjenke. Joa, `t Mira woar jetrouwd mit inne jeeslieje herder of biesjof wie ze dat hu tse daags neume en dat woar doe jód en dórf óch van de kirch, den zoeëjaar deeë i Roeëme hauw inne deë hem de vus wermet.

Vöal joare sjpieëder wie inne van die i Roeëme de vus nit mieë jewermd krooch, wail e ziech ing kling heks in d`r nak hauw jehouwe en krach krooch mit zieng vrauw, wool heë óch nit mieë dat zieng anger collega’s ziech mit vrauwlu óphole en veuret heë `t celibaat in.

Wail evvel uvveral bekankd woar dat d`r Tsinterkloas, wie ze hem óngertusje neumete, mit `t Mira jetrouwd woar, hant ze doanoa in de jesjiechtsbucher d’rvan jemaad dat heë oes Mira koam. Dat neume vuur hu jesjiechtslueje. Noen móst uur wisse dat `t Mira en d`r Kloas nit va erm lu woare, evver laider óch jing kinger kanke krieje. Ze rezete jeer en uvveral woa ze koame jofe ze erm poete, die ze doa tjeën koame, kling jesjengker.

En zoeë leëvete ze dan óch in vrid en woeëte ze tsezame aod.

Sjengke Sjlauwberjer.